Η ευελιξία στην εργασία αποτελεί επιτακτική ανάγκη της ανταγωνιστικότητας, ωστόσο τα ωράρια εργασίας για την προστασία των εργαζομένων έχουν τα όριά τους. Ο νόμος περί ωρών εργασίας ρυθμίζει, ποιος μπορεί να εργάζεται, για πόσο χρονικό διάστημα και ποια είναι τα διαλείμματα. Υπεύθυνοι για τη συμμόρφωση είναι οι εργοδότες.
Το ημερήσιο ωράριο εργασίας, δεν μπορεί να υπερβαίνει τις οκτώ ώρες. Η εργασία μέχρι και 10 ώρες την ημέρα επιτρέπεται μόνο σε κάποιες περιπτώσεις. Ότι και να γίνει, δεν επιτρέπεται να φαίνονται, περισσότερες από οκτώ ώρες εργασίας στη μισθωδοσία. Οι υπολογισμοί βασίζονται στις εργάσιμες ημέρες, συμπεριλαμβανομένων και των Σαββάτων.
Όσον αφορά τις συμβάσεις εργασίας, οι εργοδότες και οι εργαζόμενοι μπορούν να οργανώσουν ελεύθερα τις ώρες εργασίας, ωστόσο, δεν πρέπει να παραβιάζονται οι ισχύοντες νόμοι. Αυτό σημαίνει ότι η αύξηση του χρόνου εργασίας στο πλαίσιο του επιτρεπόμενου ορίου, πρέπει επίσης να οδηγήσει σε αύξηση των μισθών, ιδίως στον τομέα των χαμηλόμισθων.
Ανάμεσα σε δύο εργάσιμες ημέρες, απαιτείται τουλάχιστον έντεκα συνεχόμενες ώρες ανάπαυσης. Σύμφωνα με τους ισχύοντες κανονισμούς, τα διαλείμματα δεν πρέπει να παραλείπονται μετά τις 6 ώρες εργασίας. Ένα διάλειμμα, των 30 λεπτών απαιτείται από το νόμο και αν ο χρόνος εργασίας είναι μεγαλύτερος από εννέα ώρες, τότε το διάλειμμα αυξάνεται τουλάχιστον στα 45 λεπτά.
Αγορά αυτοκινήτου από τη Γερμανία – Οι 19 δημοφιλέστερες ιστοσελίδες
Jobcenter: Τι ισχύει για άτομα κάτω των 25 σχετικά με τα Επιδόματα
