Φραγκφούρτη: Επίθεση σε περαστικούς κοντά στην πόλη- 4 Τραυματίες
Γερμανία: Παράταση της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα- Μέχρι πότε ισχύει;
Ο Nooruddin Mujaddady είναι ένας από τους πολλούς άτυχους που αναγκάστηκαν να αφήσουν τα σπίτια τους.
Ο Nooruddin προσπαθεί σκληρά να μη σκέφτεται όλα αυτά που τον οδήγησαν να αφήσει το Αφγανιστάν: οι απειλές προς την οικογένειά του, το εξαντλητικό του ταξίδι στην Ευρώπη που κράτησε ολόκληρους μήνες και το άγχος για τη νέα του ζωή στη Γερμανία. Όλα αυτά προσπαθεί να τα αφήνει στην άκρη παίζοντας κρίκετ.
Ο 25χρονος παίζει στην ομάδα των Eastern Bears και δήλωσε στο CNNi πως όταν παίζει κρίκετ δε σκέφτεται τίποτα άλλο πέρα από το άθλημα.
Πηγή: CNNi
Το κρίκετ κάποτε απαγορεύτηκε από τους ναζί, σήμερα αναγεννιέται λόγω του μεγάλου αριθμού προσφύγων και μεταναστών της χώρας.
Πολλοί παίκτες της ομάδας κατάγονται από το Αφγανιστάν, όπως και ο Mujaddady, ο οποίος εγκαταστάθηκε στη Γερμανία πριν από δύο χρόνια.
Αρχικά, αντιμετώπιζε τη χώρα ως ξένος. Αλλά με τον καιρό κατάφερε, λέει, να προσαρμοστεί στο νέο περιβάλλον του, την πόλη Rheinsberg.
Πηγή: CNNi
Το άθλημα, λέει ο Nooruddin του έδωσε μία νέα κοινότητα, μία καινούρια ομάδα φίλων και την ευκαιρία να νιώσει ξανά πως ανήκει κάπου.
«Εδώ στη Γερμανία, νιώθω σα μικρό παιδί. Κάνω μικρά βήματα. Το κρίκετ με βοήθησε να νιώσω καλύτερα και μου έδωσε το περιθώριο να χαλαρώσω».
Αφήνοντας πίσω το παρελθόν
Εμπειρος παίκτης του αθλήματος στο Αφγανιστάν, τον Mujaddady σύστησε στην τοπική ομάδα μία κοινωνική λειτουργός, έξι μήνες μετά την άφιξή του στη Γερμανία.
Η ιστορία του είναι παρόμοια -εάν όχι ίδια- με άλλων μεταναστών. Από το 2015 έως και τα μέσα του φετινού Ιουλίου, 171.491 Αφγανοί ζήτησαν άσυλο στη Γερμανία.
Πηγή: CNNi
Τα τελευταία δύο χρόνια, ο αριθμός των ανθρώπων που παίζουν κρίκετ στη χώρα έχει αυξηθεί πολύ: ήταν 2.800, είναι 5.500.
Πλέον, υπάρχουν πάνω από 300 όμιλοι σε όλη τη χώρα (το 2015 υπήρχαν 130).
«Παίζουμε παντού κρίκετ»
Ο Brian Mantle, διευθύνων σύμβουλος της Γερμανικής Ομοσπονδίας Κρίκετ, δήλωσε πως ο χώρος του αθλήματος έχει αλλάξει υπερβολικά από το 1996 που έφθασε αυτός στη χώρα.
«Το άθλημα αναπτύσσεται κάθε βδομάδα. Για παράδειγμα, τη βδομάδα αυτή είχαμε δύο ή τρεις αιτήσεις από ομίλους».
Πηγή: CNNi
«Δεν παίζουμε μόνο στις μεγάλες πόλεις. Παίζουμε παντού. Οι μικρότερες πόλεις δημιουργούν και αυτές ομάδες. Παλιότερα υπήρχαν μόνο στο Βερολίνο, στο Αμβούργο, στη Βόννη, στην Κολωνία και γενικότερα σε μέρη σαν αυτά. Τώρα, είναι παντού».
Ο Mantle θεωρεί το άθλημα ως ένα υπέροχο εργαλείο για να προσαρμοστούν οι άνθρωποι στη νέα τους ζωή και να συναντήσουν άτομα που βιώνουν ή βίωσαν το ίδιο.
«Το πρώτο βήμα είναι να νιώσουν άνετα οι άνθρωποι και στη συνέχεια να είναι χαρούμενοι».
«Παίζουν κρίκετ με ομάδες από όλον τον κόσμο: Με Γερμανούς, Ινδούς, Πακιστανούς, Άγγλους. Όλο αυτό τους δίνει την ευκαιρία να είναι ο εαυτός τους και να νιώθουν φυσιολογικοί».
«Μπορεί στο δρόμο να αντιμετωπίζονται διαφορετικά, εδώ όμως είναι απλά παίχτες του κρίκετ όπως όλοι οι άλλοι. Τους βοηθά στο να είναι χαρούμενοι. Αυτό είναι και το πρώτο βήμα προς την ενσωμάτωση».
Το πάθος και ο ενθουσιασμός φαίνεται να είναι μεταδοτικά. Η Εθνική της Γερμανίας, οι οποία έχει επωφεληθεί ιδιαίτερα από τους νέους παίχτες, έχει κάνει εντυπωσιακά μεγάλα βήματα.
Μία καλύτερη ζωή
Ο 30χρονος Irshad Ahmad από το Πακιστάν, είναι ο αρχηγός του τοπικού ομίλου κρίκετ.
«Έπρεπε να πάρω γρήγορες αποφάσεις» αναφέρει στο CNNi σχετικά με την απόφασή του να αφήσει το Πακιστάν.
«Διάλεξα τη Γερμανία επειδή έχεις πολλές ευκαιρίες, μία καλύτερη ζωή και περισσότερη ασφάλεια».
Εγκαταστάθηκε στην Μπάουτσεν τον Οκτώβριο του 2015 και εργάστηκε ως εθελοντής μεταφραστής.
«Όταν παίζουμε κρίκετ εδώ στη Γερμανία, με διακατέχει ένα θαυμάσιο συναίσθημα. Μπορούμε να ξεφύγουμε από τις δυσκολίες» αναφέρει.
«Είναι μια πραγματικά ωραία εμπειρία όταν είμαστε όλοι μαζί και κάνουμε αυτό που αγαπάμε».
Νέοι φίλοι, καινούριες εμπειρίες και το αίσθημα πως κάπου ανήκεις. Όπως νιώθει και ο Mujaddady δηλαδή.
Παρά το γεγονός πως ίσως μια μέρα επιστρέψει στο Πακιστάν, δεν υπάρχει βιασύνη από πλευράς του.
«Όλα έχουν να κάνουν με τη μοίρα. Είναι η χώρα μου πλέον. Ζω εδώ, τρώω εδώ, αναπνέω εδώ, πίνω εδώ. Είναι και δική μου χώρα πια».
Φραγκφούρτη: Επίθεση σε περαστικούς κοντά στην πόλη- 4 Τραυματίες
Γερμανία: Πρόστιμο εάν οδηγείτε με Μάσκα- Τι πρέπει να προσέξετε;
