Φραγκφούρτη: Επίθεση σε περαστικούς κοντά στην πόλη- 4 Τραυματίες
Γερμανία: Παράταση της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα- Μέχρι πότε ισχύει;
Η γερμανική ιστορία αφήνει μέχρι και σήμερα ανεξίτηλα τα σημάδια της στην καθημερινότητα των πολιτών. Ο διχασμός μεταξύ γερμανικών περιοχών είναι εμφανής. Ξέρετε, όμως, το λόγο αυτής της ‘αντιπάθειας’;
19ος αιώνας! Οι γερμανικοί λαοί είναι μοιρασμένοι σε πολλά δουκάτα, φέουδα, βασίλεια. Το 1834 οι Γερμανοί ηγεμόνες καταφέρνουν να συμφωνήσουν στην περίφημη τελωνειακή ένωση «Τσολφεράιν» (Zollverein). Συμφώνησαν μεταξύ τους τα κοινά τέλη και με ποιον τρόπο θα μετακινούνται άνθρωποι και εμπορεύματα από το ένα βασίλειο στο άλλο κλπ. Μεγάλο ρόλο παίζει σε αυτές τις δεκαετίες και η ίδρυση των γερμανικών σιδηροδρόμων το 1835, που ενώνουν στην ουσία τα κρατίδια, χωρίς όμως να έχουν ενωθεί. Η μεγάλη αλλαγή θα γίνει στη δεκαετία του 1860, όταν τα πράγματα θα πάρει στα χέρια του ο ηγέτης των Πρώσων, Ότο φον Μπίσμαρκ (Otto Eduard Leopold von Bismarck-Schönhausen). Θέλει να ενώσει τους Γερμανούς, να δημιουργήσει μια Γερμανία. Συνεννοείται με το βασίλειο της Αυστρίας, και χτυπούν τα δουκάτα Σλέσβιχ και Χόλσταϊν (Schleswig-Holstein). Δίνουν μάχη, νικούν, οι Πρώσοι παίρνουν το Σλέσβιχ και η Αυστριακοί το Χόλσταϊν, αλλά στη συνέχεια συγκρούονται μεταξύ τους και η Πρωσία το 1866 νικά την Αυστρία. Η ηττημένη Αυστρία αναγκάζεται να αναπροσαρμόσει τη διοίκησή της και το 1867 μετατρέπεται σε Αυστροουγγαρία (Österreichisch-Ungarische Monarchie), παραχωρώντας αυξημένα προνόμια στους Μαγυάρους για να κρατήσει την αυτοκρατορία της. Κι έτσι η Αυστρία βγαίνει από το παιχνίδι της ενοποίησης της Γερμανίας. Μέχρι σήμερα η Αυστρία αποτελεί ανεξάρτητο κράτος από την ομοσπονδιακή Γερμανία…
Όμως, στον βορρά ο Μπίσμαρκ είναι πλέον αναμφισβήτητα ο ισχυρός του παιχνιδιού· έτσι κι αλλιώς η Πρωσία ήταν το ισχυρότερο τμήμα όλων των επιμέρους γερμανικών κρατών. Οι Γερμανοί είναι από τους λαούς που φημίζονται για την πολεμικότητα τους. Από όλους τους Γερμανούς πιο πολεμικοί θεωρούνται οι Πρώσοι. Μάλιστα, είναι περίφημη η «πρωσική πειθαρχία». Ακόμη και οι υπόλοιποι Γερμανοί, που είναι πολύ πειθαρχημένοι άνθρωποι, θεωρούσαν τους Πρώσους πάρα πολύ πειθαρχημένους. Το 1867 επετεύχθη μια πρωτόλεια χαλαρή ένωση των γερμανικών κρατών που ονομάστηκε Βόρεια Γερμανική Συνομοσπονδία (Norddeutscher Bund). Όμως ο κάθε ηγεμόνας του κάθε κρατιδίου θεωρούσε ότι είναι ανεξάρτητος, οπότε ο Μπίσμαρκ σκέφτηκε ότι χρειάζεται κάτι ριζοσπαστικότερο και ριζικότερο να κάνει για να ενώσει τους Γερμανούς. Στην ιστορία τους ήταν πάντα φύλα, ηγεμονίες, βασίλεια και κρατίδια και τώρα ο Μπίσμαρκ ήθελε να τους ενώσει, να δημιουργήσει τη μεγάλη Γερμανία!
Ο αυτοκράτορας της Γαλλίας Κάρολος Λουδοβίκος Ναπολέων Βοναπάρτης(Charles Louis Napoléon Bonaparte) τον προκάλεσε για κάποια συνοριακά ζητήματα και τότε θα έρθει αυτό που περιμένει ο Μπίσμαρκ, δηλαδή η σύγκρουση Γερμανών και Γάλλων. Ο Μπίσμαρκ κάλεσε πανστρατιά γερμανική και όλα τα γερμανικά κρατίδια συνέπραξαν, γιατί υπάρχει παλιό μίσος μεταξύ Γερμανών και Γάλλων, λόγω εδαφικών διαφορών: υπάρχουν περιοχές της Γαλλίας που οι Γερμανοί τις θεωρούν γερμανικές και οι Γάλλοι γαλλικές. Έτσι, το 1870 ξεκινά ο γαλλοπρωσικός πόλεμος. Μετέχουν συνασπισμένα όλα τα γερμανικά κράτη, εκτός της Αυστρίας, και συντρίβουν τη Γαλλία. Φτάνουν έξω από το Παρίσι. Υπογράφεται έξω από το Παρίσι ταπεινωτική συνθήκη για τη Γαλλία η οποία, παραχωρεί την Αλσατία (Alsace) και τη Λορένη (Lorraine) στην Πρωσία. Ο Μπίσμαρκ δεν ήθελε να καταλάβει τη Γαλλία· ήθελε να πάρει την Αλσατία και τη Λορένη που τις θεωρούσε γερμανικές. Αλλά, το σημαντικότερο πράγμα που επιθυμούσε, ήταν να ενώσει τους Γερμανούς. Και τους ένωσε! Το 1871 η Γερμανία είναι πλέον ενωμένη. Η Γερμανία υπήρξε εδαφικά μεγαλύτερη από την Πολωνία και την Γαλλία μαζί. Γιατί δεν έχει σήμερα αυτήν την έκταση; Γιατί λίγα χρόνια μετά προκάλεσε κι έχασε δύο παγκόσμιους πολέμους. Ο Α ́ Παγκόσμιος Πόλεμος, που δεν είναι άσχετος με το γεγονός της δημιουργίας της μεγάλης Γερμανίας, ξεκίνησε το 1914, δηλαδή 44 χρόνια αργότερα…
Η Γερμανία ενοποιείται, με δικό της αυτοκράτορα, τον Γουλιέλμο Α ́ της Γερμανίας (Wilhelm Friedrich Ludwig) και τον Μπίσμαρκ πρώτο της Καγκελάριο (Reichskanzler) να παραμένει για χρόνια ακόμα στο πηδάλιο της Γερμανίας και να οδηγεί την ενωμένη πλέον Γερμανία σε πάρα πολλές αλλαγές πολιτικές, κοινωνικές. Κύριος στόχος της εξωτερικής πολιτικής του Μπίσμαρκ, εκφράζοντας τις αναπτυσσόμενες γερμανικές ελίτ, ήταν η διατήρηση του status quo στην Ευρώπη, γιατί έτσι εξασφαλιζόταν η γερμανική υπεροχή στην ήπειρο. Ο Μπίσμαρκ, μόλις ολοκλήρωσε το έργο του και ένωσε τους Γερμανούς, άνοιξε το χάρτη και είδε ότι η Γερμανία έχει μείνει πίσω στη διεκδίκηση εδαφών, την ώρα που στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, Αγγλία, Γαλλία, Ολλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία είχαν αποικίες σε όλον τον κόσμο.
Φραγκφούρτη: Επίθεση σε περαστικούς κοντά στην πόλη- 4 Τραυματίες
Γερμανία: Πρόστιμο εάν οδηγείτε με Μάσκα- Τι πρέπει να προσέξετε;
