Γερμανία: Επιτεύχθηκε Συμφωνία για αυξήσεις μισθών 4,3%

Ωρες μετά τη σύναψη συμφωνίας ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα της Γερμανίας για το τέλος της υποχρεωτικής λιτότητας στην Ευρωζώνη, το ισχυρότερο γερμανικό συνδικάτο εργαζομένων, το IG Metall, κατήγαγε νίκη στις συνομιλίες με τους εργοδότες, διασφαλίζοντας σημαντικές αυξήσεις μισθών, που αναμένεται να αποτελέσουν θετικό προηγούμενο για εκατομμύρια εργαζομένους στη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή οικονομία και έμμεσα να επηρεάσουν την Ευρωζώνη.

Με μια συμφωνία που έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον της ΕΚΤ και πιθανώς θα ληφθεί υπ’ όψιν στους υπολογισμούς της για τον τερματισμό του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης, οι εργαζόμενοι στις γερμανικές βιομηχανίες μετάλλου απέσπασαν τη συναίνεση της ένωσης εργοδοτών Suedwestmetall για αυξήσεις μισθών 4,3%, αρχής γενομένης από τον Απρίλιο. Αυτές θα καταβληθούν σταδιακά σε 27 μήνες και θα συνοδεύονται από σειρά πρόσθετων αμοιβών. Παράλληλα, οι εργαζόμενοι θα έχουν τη δυνατότητα να επικαλεσθούν υποχρεώσεις προς ανήλικα τέκνα ή ηλικιωμένα μέλη της οικογένειάς τους για να μειώσουν προσωρινά και για διάστημα έως δύο ετών την εβδομάδα εργασίας από τις 35 στις 28 ώρες.

Η συμφωνία με τη Suedwestmetall καλύπτει 900.000 εργαζομένους στις βιομηχανίες μετάλλου και ηλεκτρικής ενέργειας στο κρατίδιο της Βάδης-Βυρτεμβέργης, που αποτελεί την έδρα μεγάλων βιομηχανικών ομίλων, όπως οι Daimler και Robert Bosch. Αναμένεται, όμως, να οδηγήσει σε αυξήσεις μισθών σε όλο το φάσμα της γερμανικής οικονομίας, δεδομένου ότι η IG Metall εκπροσωπεί 3,9 εκατ. εργάτες του κλάδου σε όλη τη Γερμανία. Οπως, άλλωστε, τόνισε στο Bloomberg ο Ράνιερ Ντούλγκερ, πρόεδρος της εργοδοτικής ένωσης Gesamtmentall, τα άλλα γερμανικά κρατίδια θα υιοθετήσουν τη συμφωνία της Βάδης-Βυρτεμβέργης, η οποία θα αποτελέσει πρότυπο και για τους άλλους τομείς της βιομηχανίας. Εκτιμάται, μάλιστα, ότι θα επηρεάσει την τύχη των αιτημάτων που θα ανακοινώσει αύριο το δεύτερο σε μέγεθος συνδικάτο στη Γερμανία, το Verdi, των εργαζομένων στο γερμανικό Δημόσιο. Σημειωτέον ότι το Verdi και το IGMetall αντιπροσωπεύουν μαζί το 15% των εργαζομένων όλης της Γερμανίας.

Εχουν προηγηθεί εβδομάδες διαπραγματεύσεων και απεργιακών κινητοποιήσεων, καθώς το συνδικάτο IG Metall ζητούσε αυξήσεις μισθών 6%. Οι απεργιακές κινητοποιήσεις της περασμένης εβδομάδας έπληξαν μεγάλες βιομηχανίες, όπως η Daimler, η BMW και η Airbus, αλλά και δεκάδες άλλες μικρότερες. Εκτιμάται ότι τα διαφυγόντα έσοδα αγγίζουν τα 200 εκατ. ευρώ. Σε ό,τι αφορά, όμως, την αξιολόγηση της συμφωνίας, διίστανται οι απόψεις μεταξύ των οικονομικών αναλυτών ως προς το κατά πόσον οι αυξήσεις που συμφωνήθηκαν αποτελούν πράγματι επιτυχία των συνδικάτων. Ορισμένοι αμφισβητούν και το κατά πόσον ανταποκρίνεται στο αίτημα της ΕΚΤ να αυξηθούν οι αποδοχές των εργαζομένων, για να δοθεί ώθηση στον πληθωρισμό της Ευρωζώνης. Σχολιάζοντας, η βρετανική εφημερίδα Financial Times αναφέρει πως «η οικονομική ανάπτυξη της Γερμανίας έχει δώσει μεγάλη ισχύ στα συνδικάτα φέτος», καθώς το 2017 η γερμανική οικονομία σημείωσε τον ταχύτερο ρυθμό ανάπτυξης από το 2011 και η ανεργία βρίσκεται στα χαμηλότερα επίπεδα μετά την επανένωση των δύο Γερμανιών το 1990. Μιλώντας στους FT, όμως, αναλυτές της τράπεζας Barclays εκτιμούν πως η καθαρή αύξηση των μισθών δεν θα υπερβεί το 3,35% ετησίως. Αντιθέτως, ο Εκχαρτ Τάτσφελντ, αναλυτής της Commerzbank, επιμένει ότι πρόκειται για καλή συμφωνία, μολονότι παραδέχεται πως υπολείπεται σημαντικά από τα αρχικά αιτήματα των εργατών.

Ισως, όμως, το κυρίως διακύβευμα αυτής της συμφωνίας είναι το κατά πόσον σηματοδοτεί μια στροφή της Γερμανίας σε υψηλότερους μισθούς, με όσα αυτό μπορεί να συνεπάγεται για τη ζήτηση στη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή οικονομία και τις ευεργετικές επιπτώσεις που θα μπορούσε να επιφέρει στην Ευρωζώνη. Μιλώντας στο Bloomberg ο Κάρστεν Μπρζέσκι, επικεφαλής των οικονομολόγων της ING-Diba στη Φρανκφούρτη, εκφράζει την εκτίμηση ότι δεν πρόκειται για την αρχή μιας πορείας της Γερμανίας προς υψηλότερους μισθούς. Οπως χαρακτηριστικά τόνισε, «το να καταβληθεί σε διάστημα μεγαλύτερο των δύο ετών μια ονομαστική αύξηση μισθών 4,3% στην πράξη σημαίνει ότι μειώνονται οι πληθωριστικές πιέσεις σε σύγκριση με τα τελευταία χρόνια».