Η Zeitarbeit περιγράφει μια «τριγωνική σχέση» μεταξύ εργοδότη (δανειστή), εργαζόμενου (μερικής απασχόλησης) και της εταιρείας στην οποία θα εργαστεί ο εργαζόμενος (δανειολήπτρια εταιρεία ή εταιρεία προσωρινής/μερικής απασχόλησης).
Ο εργαζόμενος συνάπτει μια σύμβαση εργασίας με κάποιο γραφείο προσωρινής εργασίας, που ονομάζεται Zeitarbeitsunternehmen. Οι εργαζόμενοι υπό το καθεστώς αυτό δεν σημαίνει κατ΄ανάγκη ότι λαμβάνουν και κάποια αντίστοιχη σύμβαση Zeitvertrag (σύμβαση ορισμένου χρόνου – befristeter Arbeitsvertrag). Αντίθετα, oι εργαζόμενοι λαμβάνουν συνήθως μια σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου (unbefristeter Arbeitsvertrag).
Το λεγόμενο Zeitarbeitsunternehmen διαθέτει στη συνέχεια το προσωπικό του στις εταιρείες που το χρειάζονται προσωρινά. Ο Zeitarbeitnehmer είναι ουσιαστικά ο εργαζόμενος που δεν εργάζεται στον εργοδότη του, αλλά στην εταιρεία στην οποία έχει διατεθεί προσωρινά. Συνεπώς, μιλάμε για καθεστώς «δανεικής» προσωρινής απασχόλησης.
Η Zeitarbeit εξυπηρετεί πολλές φορές άτομα που δυσκολεύονται να εισέλθουν στην αγορά εργασίας, τα οποία μπορούν να αποκτήσουν εργασιακή εμπειρία ως Leiharbeiter, δηλαδή ως δανεικοί εργάτες, και να επιστρέψουν στην εργασία τους μετά από κάποια μακροχρόνια παύση ή να εργαστούν σε ένα εντελώς νέο εργασιακό περιβάλλον.
Εάν ο εργαζόμενος «εντυπωσιάσει» με τις επιδόσεις του τη Leihfirma, έτσι ώστε να θέλει να τον προσλάβει μόνιμα, τότε μπορεί να συζητηθεί το θέμα της μόνιμης πρόσληψής του. Σε αυτήν την περίπτωση μιλάμε για το Klebeeffekt.
Ορισμένες εταιρείες προσωρινής εργασίας (Zeitarbeitsfirmen) ενεργούν εκ προθέσεως με την τακτική αυτή, επιτυγχάνοντας ουσιαστικά ένα είδος μόνιμης διαμεσολάβησης. Πολλές εταιρείες χρησιμοποιούν το καθεστώς της προσωρινής εργασίας ώστε να βρουν τους κατάλληλους υπαλλήλους χωρίς μακροχρόνια δέσμευση.
Όταν ολοκληρωθεί η συμφωνία, ο εργαζόμενος επιστρέφει στον αρχικό εργοδότη του, όπου διατηρούνται όλα τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις που προβλέπονται από την ισχύουσα νομοθεσία (μισθοί, άδειες, εισφορές κοινωνικής ασφάλισης και φόρου εισοδήματος).
Η σχέση μεταξύ των δύο εργοδοτών – Personaldienstleister και Entleihbetrieb – ρυθμίζεται στη Γερμανία από τη νομοθεσία περί μισθωτής απασχόλησης, το λεγόμενο Arbeitnehmerüberlassungsgesetz (AÜG).
Αγορά αυτοκινήτου από τη Γερμανία – Οι 19 δημοφιλέστερες ιστοσελίδες
Jobcenter: Τι ισχύει για άτομα κάτω των 25 σχετικά με τα Επιδόματα
